
maandag, maart 17, 2008
Jerry Lampen: "Voetbalfotografen worden als beesten behandeld"
Munten vanaf de tweede ring. Uitgebrande vuurwerkstaven. Een hele wedstrijd dropjes naar je hoofd. Bekers met bier en urine op je laptop. Bier en urine op je jas, frikadellen er achteraan. ‘Kankerfotograaf! Kankerfotograaf!’ achter je rug. Stewards die je wegsturen of je zelfs overmeesteren. Camera’s gesloopt. Camera’s gestolen. Na afloop van de wedstrijd bang zijn om terug te lopen naar je auto. De blikken van opgefokt supporterstuig. Je bent van de pers, de vijand, partijdig. En ook nog fotograaf, de laagste soort, aan de rand van het veld een fantastisch mikpunt.
Dit maken voetbalfotografen mee. Reutersfotograaf Jerry Lampen: ‘Wij zijn de negers van het voetbal.’ Hij voelt zich vaak als een beest beschimpt en behandeld. ‘Kankerfotográááf! Waarom? Ik heb er na ruim twintig jaar nog geen verklaring voor.’ Respect ontbreekt, ook bij de clubs, meent hij, net als goed overleg. ‘Onze problemen worden weggehoond. Ondanks alle maatregelen kan het publiek van alles blijven gooien. We zouden de clubs voor de schade aansprakelijk moeten stellen.’
ANP-fotograaf Robert Vos valt hem bij. Volgens hem zijn ze in het digitale tijdperk kwetsbaarder geworden dan in de tijd van de filmrolletjes. Zijn laptop probeert hij op schoot te houden. Zet hij het apparaat naast zich neer, dan kan hij een knappend geluid horen. Muntjes die doel treffen en het scherm onbruikbaar maken. ‘Je kunt bijna niet werken’, zegt hij. Het gebeurt vooral bij avondwedstrijden, als een deel van het publiek zich heeft ‘ingezopen’.
Geen van de Nederlandse stadions voldoet aan de minimale veiligheidseisen voor voetbalfotografen. Jerry Lampen komt als Reuters-fotograaf vaak in het buitenland, voor EK’s, WK’s en Champions League-wedstrijden. Duitsland vindt hij bijzonder goede faciliteiten hebben. Maar het hartelijkst werd hij in de VS bij wedstrijden van American football ontvangen. ‘Ze haalden me zelfs van het vliegveld op. Echte gastheren. Ze denken er met je mee.’ Ondanks alle eerzame pogingen zijn Nederlandse eredivisieclubs volgens hem nog niet zo ver. ‘Ik verlang als fotograaf eigenlijk maar twee dingen: overleg en respect. Behandel me als ieder normaal mens. Geef me het gevoel dat ik welkom ben.’
Lees meer in De Journalist.
Dit maken voetbalfotografen mee. Reutersfotograaf Jerry Lampen: ‘Wij zijn de negers van het voetbal.’ Hij voelt zich vaak als een beest beschimpt en behandeld. ‘Kankerfotográááf! Waarom? Ik heb er na ruim twintig jaar nog geen verklaring voor.’ Respect ontbreekt, ook bij de clubs, meent hij, net als goed overleg. ‘Onze problemen worden weggehoond. Ondanks alle maatregelen kan het publiek van alles blijven gooien. We zouden de clubs voor de schade aansprakelijk moeten stellen.’
ANP-fotograaf Robert Vos valt hem bij. Volgens hem zijn ze in het digitale tijdperk kwetsbaarder geworden dan in de tijd van de filmrolletjes. Zijn laptop probeert hij op schoot te houden. Zet hij het apparaat naast zich neer, dan kan hij een knappend geluid horen. Muntjes die doel treffen en het scherm onbruikbaar maken. ‘Je kunt bijna niet werken’, zegt hij. Het gebeurt vooral bij avondwedstrijden, als een deel van het publiek zich heeft ‘ingezopen’.
Geen van de Nederlandse stadions voldoet aan de minimale veiligheidseisen voor voetbalfotografen. Jerry Lampen komt als Reuters-fotograaf vaak in het buitenland, voor EK’s, WK’s en Champions League-wedstrijden. Duitsland vindt hij bijzonder goede faciliteiten hebben. Maar het hartelijkst werd hij in de VS bij wedstrijden van American football ontvangen. ‘Ze haalden me zelfs van het vliegveld op. Echte gastheren. Ze denken er met je mee.’ Ondanks alle eerzame pogingen zijn Nederlandse eredivisieclubs volgens hem nog niet zo ver. ‘Ik verlang als fotograaf eigenlijk maar twee dingen: overleg en respect. Behandel me als ieder normaal mens. Geef me het gevoel dat ik welkom ben.’
Lees meer in De Journalist.